8 februari 2011
Op het eiland Bungin, wiens naam ‘sikkelvormige witte zandkorrels’ betekent, wonen 3.000 dorpelingen. Het landschap en de levens van de eilandbewoners veranderden toen in 2003 een weg werd aangelegd die het vissersdorp met het vasteland verbond.
Regie Yuli Andari, 2005, Indonesie, Engels ondertiteld, documentaire, 63 min.
8 maart 2011
Stand van de sterren is het laatste deel van het unieke drieluik over het moderne Indonesië van filmmaker Leonard Retel Helmrich. Met zijn adembenemende camerawerk brengt hij ons heel dicht bij de Indonesische samenleving.
Leonard Retel Helmrich volgde gedurende 12 jaren één en dezelfde Indonesische familie (Sjamsudin) uit de sloppenwijken van Jakarta, wat heeft geresulteerd in het drieluik Stand van de zon, Stand van de maan en Stand van de sterren. Net als in de voorgaande twee delen laat de maker ons in Stand van de sterren de onderliggende patronen van het leven in Indonesië zien. Dit brengt hij zowel letterlijk als symbolisch in beeld. Het Indonesische gezin Sjamsudin is als het ware een microkosmos waarin je de belangrijkste problematiek van het leven in Indonesië terugvindt: corruptie, conflicten tussen religies, gokverslaving, de generatiekloof en het groeiende verschil tussen arm en rijk.
Indonesië is het op drie na grootste land ter wereld en telt tevens de grootste moslimpopulatie van de wereld. Grootmoeder Rumidjah, een belijdend christen, is vanuit het drukke Jakarta bij haar vriendin Tumisah op het platteland gaan wonen. Haar tot moslim bekeerde zoon Bakti heeft de zorg over haar kleinkind Tari op zich genomen. Omdat het opvoeden van zijn nichtje Tari hem zwaar valt, haalt Bakti zijn moeder terug naar de stad.
Tari groeit op in een tijd waarin de jeugd heel open is geworden en ze steekt haar mening niet onder stoelen of banken. Door haar gedrag komt zij regelmatig in conflict met de oudere generaties. Vanwege de problemen die de familie met Tari ondervindt, besluit de oude vrouw in de stad te blijven totdat Tari klaar is met haar middelbare school en aan een universiteit kan gaan studeren. De hele familie ziet in de pientere Tari de enige mogelijkheid om hun eigen status te verhogen en ooit de sloppenwijk van Jakarta te kunnen ontvluchten. Maar dit zorgt ook voor grote spanningen binnen de familie. Bakti verdient met zijn baan als wijkhoofd niet genoeg, waardoor hij als extra bijverdienste vechtvissen traint om mee te gokken.
Terwijl de hele familie er alles aan doet om het collegegeld voor Tari’s studie bijeen te sprokkelen, besteedt Tari haar tijd en geld liever aan haar vriendinnen en het nachtleven van Jakarta. Zij komt via haar klasgenoten van de middelbare school in aanraking met het nieuwe rijke Indonesië, dat mijlenver af staat van haar leven in de sloppenwijk.
Regie: Leonard Retel Helmrich, Nederland/Indonesie, 2011, documentaire,115 min.
12 april 2011
De film over Bonnet volgt het spoor van zijn levensloop met nadruk op Italië en Bali. Op Bali woont hij in Ubud en sluit er vriendschap met de Raja van Ubud en Walter Spies. Samen bevorderen zij de schilderkunst in Ubud. Na internering door de Japanners vestigt hij zich in het onafhankelijke Indonesië opnieuw op Bali. In 1953 sticht hij in Ubud de Puri Lukisan, een museum voor de schilderkunst. In de film zijn mooie opnamen op Bali uit de jaren 30 van de vorige eeuw te zien.
Aan het woord komen o.a. de huidige vorst van Ubud (Cokorda Gede Putra Sukawati) en kunsthistorica Helena Spanjaard.
Regie: Hugo van Zoest, Marianne Wieberdink en Suzanne Wieberdink, 40 min.
12 april 2011
De film ‘Schoonheid en rijkdom’ van Hans Hulscher gaat over de in Moskou geboren Duitse schilder Walter Spies (1895-1942) die op Bali woonde en werkte. Voor zijn film baseerde Hulscher zich op de biografie Walter Spies, schilder en musicus (1985) van Hans Rhodius. Een voice over vertelt het verhaal dat wordt afgewisseld met Balinese gamelanmuziek.
Regie: Hans Hulscher, Nederland, 1981, documentaire, 54 min.
10 mei 2011
Turithrepe could be the translation of Belkibolang, a contraction of ‘Belok kiri boleh langsung’ (‘Turning right through red permitted’). An exception to the rule. Nine young Indonesian filmmakers take a light-hearted yet profound look at rapidly changing rules in their society.
Regie: Edwin,Ifa Isfansyah,Azhar Kinoi Lubis,Rico Marpaung, productie: Titien Wattimena with Alexa and Deddy Mahendra Desta, 2011, Indonesie, Engels ondertiteld, 87 min.
9 oktober 2011
Molukse ballingen in Nederland zijn bestempeld als mislukkelingen. De filmmakers weerleggen deze misvatting. Ze laten zien dat Molukkers eigenlijk heel succesvol zijn wanneer ze beoordeeld worden naar hun eigen culturele uitgangspunten die gebruikt worden om de beproevingen en tegenspoed te interpreteren. Ze waren soldaten in het Nederlandse koloniale leger in hun thuisland Indonesië en na de Tweede Wereldoorlog vluchtelingen in Nederland die zich verzetten, soms met geweld, tegen integratie. Molukkers vonden zichzelf elke generatie opnieuw uit en verzekerden zich van hun etnische voortbestaan, ondanks dat ze op grote schaal met de Nederlanders vermengden en zich uiteindelijk overgaven aan een Nederlandse manier van leven. De inheemse Molukse filmmaker leidt ons door de beproevingen van haar familie, symbolisch voor alle ballingen.
Regie Dieter Bartels en Helen Huwae, Nederland, 2011, documentaire
11 oktober 2011
Documentaire over hoe Molukkers in de loop de tijd zijn geïntegreerd in de Nederlandse samenleving.
Stichting Muhabbat, Nederland, 2009, documentaire
14 juni 2011
Na een ontmoeting met een 12-jarige Indonesische jongen die zei: “Als ik groot ben, wil ik Japanse meisjes seksueel bevredigen”, zag filmmaker Amit Virmani een groter verhaal voor zich. In deze onderhoudende documentaire legt hij het fenomeen van Bali’s ‘Kuta Cowboys’ bloot – de gebronsde strandambassadeurs die Bali tot een van ’s werelds belangrijkste bestemmingen voor vakantieromantiek hebben gemaakt. Virmani interviewt de Cowboys en de bezoekende vrouwen die deelnemen aan deze vluchtige alliances en presenteert een ontregelend perspectief op een tropische utopie, waaruit blijkt dat het paradijs altijd ergens anders bestaat.
Regie Amit Vermani, 2009, Indonesie, Engels ondertiteld, 52 min.
9 oktober 2011
Nederland, 25 april 2010: Proclamatiedag van de Zuid-Molukse Republiek valt op een zondag, wanneer het niet is toegestaan de vlag te hijsen. Florian Manuputty (25) wil het ritueel sowieso uitvoeren, maar wordt gehinderd door zijn vader en grootvader. Mena Muria is het motto dat hen bindt, maar zullen ze in staat zijn om als gezin bij elkaar te blijven?
Regie Patrick van Es, 2009, Nederland, korte speelfilm, 10 min.
9 augustus 2011
‘Ayam mati di lumbung padi’, oftewel ‘Dead Chicken in a Rice Barn’, is een maatschappij kritische documentaire over de ‘welvaart’ van Indonesië. De docu won de prijs voor ‘best length documentary’ op het ‘Indonesian Film Festival 2009’.
Volgens een wet in 1945 staat dat de welvaart van het land gelijk verdeeld zal worden onder het volk. In realiteit zien we dat dit voor het grootste deel van de bevolking niet zo is.
We volgen 1 jaar het leven, en de problemen, van drie personages : een in een rolstoel gekluisterde gehandicapte straat muzikant, een ambtenaar in een klein dorp en een net afgestudeerde. Het leven in het dorp, een gebied rijk aan olie, is zwaar en werk is schaars.
Regie Darwin Nugraha, Indonesië 2009, documentaire, 87 min., Engels ondertiteld