7 november 2021

In 1860 werd ‘Max Havelaar’ geschreven door de beroemde Nederlandse schrijver Multatuli voor het eerst gepubliceerd. “Het boek dat het kolonialisme om zeep hielp”, volgens de bekende Indonesische auteur Pramoedya Ananta Toer. ‘Max Havelaar’ is een verhaal over machtsmisbruik en de uitbuiting van het arme volk door de Nederlandse koloniale overheid in samenwerking met de feodale heersers in het voormalige Nederlands-Indië. Het is gebaseerd op Multatuli’s eigen ervaringen gedurende zijn periode als bestuursambtenaar in de afdeling Lebak op West Java. In het boek verbeeldt het verhaal van Saïdjah en Adinda uit het gehucht Badur het lijden van de kleine boertjes. Het is een verhaal over humanisme, liefde en heldendom.

In de anderhalve eeuw nadat het was geschreven, is het boek in 43 talen vertaald. Het inspireerde antikoloniale activisten over de gehele wereld. De meeste onderzoekers richtten zich op het persoonlijk leven van Multatuli en of het boek feit of fictie is. Maar niemand schijnt zich te hebben afgevraagd wat er met het onderdrukte volk van Lebak is gebeurd, waar Multatuli voor opstond.

In de documentaire gaan we in Lebak op zoek naar wat er wel of niet is veranderd ‘Nadat Multatuli vertrok’. We volgen de voetsporen van Arjan Onderdenwijngaard uit 1987. Met hem bezoeken we opnieuw het gehucht Badur waar hij met verschillende mensen praat over hoe het hen is vergaan sinds hij ze 32 jaar geleden filmde. Het boek ‘Max Havelaar’ en zijn opnames uit 1987 dienen als referentie voor deze documentairefilm.

Duur 88 minuten

Indonesië 2020

Regie: Yogi D. Sumule

Verteller: Arjan Onderdenwijngaard