Wat betekende het om de wereld in de Oost achter te laten? De geschiedenis van het opkomend Indonesisch nationalisme en de economische crisis van de jaren ’30.
Regie: N. de Klerk, Frank Roumen, Nederland, 2002, documentaire, 52 min.
Setyo en Siti verkopen aardewerk op het eiland Java. De rijke veehandelaar Ludiro is heimelijk verliefd op Siti. Als Setyo’s aardewerkhandel failliet gaat en Ludiro zijn liefde jegens Siti openbaart ontstaan er conflicten die onrecht en dood tot gevolg hebben. Opera Jawa is een oog- en oorstrelende musical met traditionele Indonesische gamelanmuziek en Javaanse tembang-liederen, gecombineerd met wayang orang-dans en bijzondere, door kunstenaars ontworpen decors.
Regie: Garin Nugroho, Indonesie, 2006, Nederlands ondertiteld, 120 min.
Ze verwachtten een leuk hotel, maar kwamen in plaats daarvan in 1950 terecht in de barakken van Westerbork. Samen met twee Nederlands-Indische families, waaronder haar moeder, reist maakster Monique Verhoeckx terug naar het voormalige doorgangskamp. Met z’n allen in een mooie oude bus lijkt het op een gezellig familie-uitje. Het weerzien met Westerbork, later omgedoopt tot De Schattenberg, roept allerlei tegenstrijdige herinneringen op. Aan Indonesië, waar sommigen een Jappenkamp overleefden, en aan de weinig gastvrije ontvangst in Nederland. De acht telescopen die op het terrein staan, fungeren als metaforische tijdmachines; een astronoom vertelt over het ontstaan van het heelal. Archiefmateriaal van de koloniale periode is in de computer versneden met het Nederlandse landschap en oude foto’s.
Regie:Moniek Verhoeckx, Nederland, 2007, documentaire, 80 min.
Een familiehoofd én soja-saus-tycoon krijgt een ernstig ongeluk. Hierbij komt ook de mascotte van het bedrijf om, een kip. Dennis hoort dat hij het familiebedrijf erft op voorwaarde dat hij een nieuwe kip als mascotte voor het bedrijf vindt. Maar zijn vaders assistent doet alles om te voorkomen dat Dennis de erfgenaam wordt…..
Regie: Robin Moran, Indonesie, 2006, Engels ondertiteld, speelfilm, 118 min.
Langs de weg van de herinnering is een indringende documentaire waarin vier slachtoffers hun persoonlijke verhalen vertellen over de internering gedurende de Japanse bezetting van Nederlands-Indië. Tekeningen, dagboekfragmenten en ander uniek materiaal uit die tijd worden getoond. De bevrijding, de gezinsherenigingen, de repatriëring naar en de opvang in Holland en de houding van zowel de Nederlandse en Japanse overheden complementeren het geheel.
Regie: Jan de Ruijter, Nederland, 2002, documentaire, 80 min.
Een film noir van dezelfde regisseur van Janji Joni. Een naamloos land is in een staat van chaos: Janus heeft een slechte dag: z’n vrouw wil scheiden, hij verliest zijn baan als journalist. Maar zijn laatste opdracht leidt hem naar een doolhof van mysteries en moorden. Janus ontdekt per ongeluk een geheim: de waarheid over een langverwachte leider die het land uit de chaos zal voeren.
Regie: Joko Anwar, Indonesie, 2007, speelfilm, Engels ondertiteld, 102 min.
Biyan, Stella en Ketie, drie meisjes op een middelbare school in Jakarta hebben zo hun eigen problemen, die variëren van hoe en waar ontmaagd te worden tot auditie doen voor een filmrol en een vader die vreemd gaat met jonge meisjes. Hun avonturen bieden een heel andere kijk op het leven in Indonesië en wellicht werd de film daarom zo´n verpletterende box office hit! Deze controversiële productie werd desondanks bekroond op het Indonesia Film Festival en Bandung Film Festival.
Regie: Hanny R. Saputra, Indonesie, 2005, Engels ondertiteld, speelfilm, 114 min.
In zijn sterk ironisch getitelde documentaire Abrakadabra! wordt het vredesproces in Aceh anno 2002/2003 dat een eind moet maken aan het escalerende geweld ontrafeld. Interviews met alle betrokken partijen mengt de filmer met beelden van een koopman die een magisch soort slangenolie aan de man brengt die alle kwalen zou moeten genezen. Zowel dat vredesproces als die wonderolie blijkt een goocheltruc.
Een documentaire over de Acehse didong-dichter Ibrahim Kadir uit Takengon in de Gayolanden. Didong is een voorstelling waarbij mannen of vrouwen op de grond zitten en religieus getinte liederen zingen en waarbij hun handen en lichamen dynamische bewegingen maken. In het portret wordt de ontwikkeling van kinds af aan van zijn werk getoond via de onderdrukkingsperiode tot heden en het belang van het bewaren en doorgeven van deze rituele cultuurvorm zo kenmerkend voor Takengon en Aceh.
Regie Aryo Danusiri, Indonesie 2000, Indonesisch & Acehs gesproken met Engelse ondertitels, documentaire, 25 min.
Originele titel KAMBING KAMPUNG YANG KENA PUKUL De volledige betekenis van de titel van de film ligt besloten in het Atjehnese gezegde ‘de berggeit eet het graan, de dorpsgeit krijgt de klappen’, want er wordt beweerd dat de moorden en martelingen door het leger vaak werden gepleegd op de dorpelingen, in plaats van op GAM-leden.