Diep in het hart van de sloppenwijken van Jakarta ligt een ondoordringbaar onderduikadres voor ’s werelds gevaarlijkste moordenaars en gangsters. Tot nu toe werd het vervallen flatgebouw zelfs voor de moedigste politie onaantastbaar geacht. Verborgen onder de dekking van de duisternis en stilte voor zonsopgang, wordt een elite SWAT-team belast met een inval in het safe house om de beruchte drugsbaron die er de leiding heeft uit te schakelen. Maar wanneer een toevallige ontmoeting met een spotter hun dekmantel verpest en het nieuws van hun aanval de drugsbaron bereikt, worden de lichten in het gebouw uitgeschakeld en alle uitgangen geblokkeerd. Gestrand op de 6e verdieping, zonder uitweg, moet de eenheid zich een weg vechten door de ergste mensen van de stad om hun missie te overleven.
Diana and Fitri are two visually impaired teenage girls. Diana is myopic, meaning she can see things only an inch in front of her, while Fitri has been blind since birth. They both experience the pangs and yearnings of love, but must transcend their lack of sight to envision it. It’s a struggle as they grapple to understand and fathom what they feel through other senses: touch, sound, and movement. Their missteps causing misconceptions are sometimes heartbreaking but both are gifted with a sublime resilience.
Martial arts meesteres Cempaka kwakkelt met haar gezondheid, waardoor zij genoodzaakt is om een waardige opvolger aan te wijzen. De opvolger zal in het bezit komen van haar magische Gouden Staf. Haar keuze valt op Dara, een van haar vier discipelen. Dit zet kwaad bloed bij de oudste van de groep, Biru, die claimt het meeste recht te hebben op het mythische wapen. Samen met Gerhana komt hij in opstand tegen Dara en hun meesteres, en probeert zich de Staf met geweld toe te eigenen. Dara weet ternauwernood aan de dood te ontsnappen. Dit heeft ze vooral te danken aan de hulp van een mysterieuze vreemdeling, die haar ervan weet te overtuigen om wraak te nemen.
Synopsis In de geest van Mahmud (60) is er niets nobeler dan oprecht te streven naar de toepassing van de geboden van de Islam in alle aspecten van het leven. Al jaren predikt Mahmud zodat iedereen gelooft dat de islam de enige oplossing is voor alle problemen in het leven.
Helaas werd Mahmuds enthousiasme getemperd toen hij hoorde over de kwestie van de Isbatzitting van het ministerie van Religieuze Zaken, die negen miljard kost om de nieuwe maan te bepalen. Deze realiteit deed hem terugdenken aan de traditie van het zoeken naar de maan die zijn pesantren vroeger deden. Een traditie die niet meer bestaat sinds zijn pesantren tientallen jaren geleden werd opgeheven.
Mahmud wilde de traditie herhalen om iedereen te bewijzen dat aanbidding niet gemaakt is voor zelfverrijking. Hilal kan worden gevonden zonder dat het miljarden kost. Helaas werden zijn inspanningen belemmerd door zijn kinderen. Zij waren bezorgd over Mahmud’s afnemende gezondheid.
Mahmud stond erop om te gaan. Mahmud mag alleen gaan als hij vergezeld wordt door Heli (28), zijn jongste zoon die allang het huis uit is omdat hij hem altijd tegenspreekt.Heli, een milieuactivist, maakt Mahmud vaak boos met liberale seculiere kritiek die hij als ketters beschouwt.
Heli was gedwongen om in te gaan op het verzoek van haar broer, die bij de immigratiedienst werkt, om haar te helpen bij het aanvragen van haar verlopen paspoort tijdens de Eid-vakantie. Hij moest zo snel mogelijk het land uit om de wereldactivisten te helpen in de strijd tegen de milieuvernietiging in Nicaragua.
Vertaald met www.DeepL.com/Translator (gratis versie)
Gebaseerd op het boek dat zes jaar lang in de top tien stond in Indonesië.
De film beschrijft hoe Indonesische studenten genieten van het studeren in Nederland en als bekroning een uitstapje maken door heel Europa. Het is Nederland van zijn mooiste kant! Tulpen, molens, oude binnensteden en moderne architectuur. De negeri van oranje weerspiegelt een nieuw beeld van Nederland, het land dat vroeger vooral als boze onderdrukker bekendstond. De film trok in Indonesië al ruim een half miljoen kijkers.
Regie Endri Pelita Darma Kesuma
Speelfilm, Indonesie, Indonesisch en Nederlands, 2017, 90 minuten
Deze film schetst een beeld van een korte, heftige periode in de geschiedenis van deze stad, gelegen in het oosten van Java.
Het speelt zich af in november 1945 tijdens de Slag om Soerabaja, waarin de Indonesische bevolking vocht tegen een Britse invasiemacht voor de vrijheid van Indonesië.
Een inleiding wordt verzorgd door Hans van den Akker, conservator Museum Bronbeek. De film is in samenwerking met Museum Bronbeek vertoond in het kader van de Maand van de Geschiedenis.
De vergeten krijgers gaat over de onbekende geschiedenis van de Indo-Afrikaanse militairen, die in Nederlands-Indië trouw waren aan ‘Koningin, volk en vaderland’. De geschiedenis van deze ‘Zwarte Hollanders’ wordt verteld vanuit het perspectief van Daniël Cordus, een kleinzoon van een aan de West-Afrikaanse Goudkust geronselde soldaat.
In de documentaire wordt Daniël Cordus gevolgd, een kleinzoon van de Afrikaanse KNIL-soldaat Cordus. Onder deze Nederlandse achternaam werd stamvader Cordus in 1837 ingeschreven voor het KNIL in kasteel Elmina, Ghana. In 1942 wordt de pas 19-jarige Daniël Cordus samen met zijn twee broers als krijgsgevangenen aan de beruchte Birmaspoorweg tewerkgesteld door de Japanse bezetter. Daniël strijdt sinds zijn gedwongen komst naar Nederland voor eerherstel van alle Indo-Afrikanen die voor de Nederlandse vlag gestorven zijn. Zeventig jaar na zijn krijgsgevangenschap keert hij voor het eerst terug naar Birma om afscheid te nemen van zijn broer Jan die op het ereveld in Thanbyuzayat rust.
De film is in première gegaan op het Nederlands Film Festival 2017.
‘Zwarte Hollanders’ in Nederlands-Indië Vanaf 1830 zit het KNIL na het beëindigen van de Java-oorlog dringend verlegen om nieuwe soldaten. In de Nederlandse handelspost Elmina wordt een experiment opgezet om Afrikaanse recruten te ronselen. Vanuit het Afrikaans werfdepot in Kumasi worden jonge, sterke mannen geleverd en in Elmina voor de militaire dienst ingeschreven. Aangezien de slavenhandel inmiddels is afgeschaft, wil de Nederlandse overheid deze transacties voor de buitenwereld verborgen houden. De Afrikaanse recruten worden daarom als ‘vrijwilliger’ geregistreerd, die zich hebben ‘vrijgekocht van hun meester’.
De term ‘vrijgekocht’ is een eufemisme: de legerleiding houdt een percentage in op de soldij van de Afrikaanse soldaten, waardoor ze zichzelf aan het einde van hun diensttijd vrijgekocht hebben. Vanuit Elmina worden ze naar Java verscheept, waar de inheemse bevolking hen belanda hitam (‘Zwarte Hollanders’) doopt. Een aantal Afrikaanse KNIL-militairen leeft samen met een inheems-Indonesische concubine en wordt stamvader van een Indo-Afrikaanse familie. De trouw aan de Nederlandse vlag gaat van vader op zoon over.
Wat door de jaren heen niet overgeleverd wordt, is de oorsprong van deze bijzondere bevolkingsgroep. Voor veel Indo-Afrikanen, die door geboorte Nederlands staatsburger zijn, is hun afstamming een mysterie. Pas wanneer Daniël Cordus zich na zijn pensionering in 1980 in deze verborgen geschiedenis verdiept, weet hij de militaire stamboeken van de Afrikaanse soldaten te traceren. Onder de vlag van de stichting Indo-Afrikaans Kontakt heeft hij veel Indo-Afrikaanse families bij elkaar gebracht, die elkaar tijdens reünies ontmoeten.
‘Jalan’ van Su Tomesen, over de informele economie in de straten van Yogyakarta. (NED/IND 2015, 30 min., gesproken taal: Indonesisch)
‘Liefde’ van Emang Wattimena, over een zoektocht naar een oermoeder in het voormalig Nederlands-Indië. (NED, 2017, 13 min.)
‘Etenstijd’ van Josscy Vallazza Aartsen, over een cultureel verschil tussen een Indisch en een Hollands gezin. (NED, 2017, 9 min.)
‘Sang Pembakar’ van Hari Suprayitno, over het afbranden van stukken oerwoud ten gunste van de landbouw in Jambe Sumatra. (IND, 2016, 38 min., Engels ondertiteld).
Na afloop van de film is er een Q&A met cineaste Su Tomesen (Jalan) en cineast Hari Suprayitno (Sang Pembakar). Onze dank gaat uit naar Cinemasia Filmlab, dankzij wie wij de laatste drie documentaires konden vertonen.
Het land van Toen van. Een luchtige voorstelling met humor, waarin het verlangen naar een mooie tijd en een land dat niet meer bestaat centraal staat: Het land van Toen.
Amber vertelt het verhaal van haar Indische oma Erna Smith-Broers, geboren en opgegroeid in het voormalige Nederlands-Indië. Van haar jeugd in Semarang tot haar bruiloft in Batavia, de geboorte van 3 dochters, waaronder de moeder van Amber, het afscheid van Indië en de tijd in Nederland.
De voorstelling is een mix van filmbeelden, muziek en theater in de vorm van verhalen. Oma heeft in de loop der tijd gedichten en verhalen geschreven, waarvan Amber liedjes heeft gemaakt. Bovendien is Amber in mei 2018 naar Java gereisd om daar meer te weten te komen over haar Indische roots. Voorafgaand aan de reis heeft ze haar oma gefilmd en geïnterviewd en tijdens de reis heeft ze veel gefilmd en haar eerste liedjes over Indië geschreven. Kortom: een voorstelling voor alle generaties.
De voorstelling duurt 60 minuten; daarna is er een nagesprek met het publiek (Q&A).
Regisseur: filmmaker en muzikante Amber Nefkens
Voorstelling met verhalen, beelden en muziek, 2020, Nederland, Nederlands gesproken, 90 minuten
Tokio, 1946 – De jonge en relatief onervaren Nederlandse rechter Bert Röling (Marcel Hensema) wordt uitgezonden om Nederland te vertegenwoordigen in het Tokio Tribunaal, de Japanse tegenhanger van het Neurenberg proces waar oorlogsmisdadigers terechtstaan.
Hij verlaat Nederland met het idee dat ze ‘die Jappen wel even een lesje zullen leren’, maar de werkelijkheid blijkt gecompliceerder. Politieke belangen, samenspannende collega’s en uiteenlopende juridische interpretaties drijven een wig tussen de elf internationale rechters. De eigenzinnige Röling wisselt gedurende het proces van standpunt onder invloed van de inzichten van zijn Indiase collega Pal (Irrfan Khan), wat zijn positie ten opzichte van de andere rechters ondermijnt. Wanneer het tribunaal dreigt te ontsporen, slaat bij Röling de twijfel toe; moet hij zich aanpassen aan de meerderheid en toegeven aan de internationale druk, of zijn geweten als onafhankelijke rechter volgen?
Regisseur Pieter Verhoeff
Speelfilm, Nederland/Japan/Canada, 2017, Engels en Nederlands gesproken, Nederlands ondertiteld, 110 minuten
